بایگانی دسته ی ثبت برند و طرح صنعتی

برند مواد شوینده و بهداشتی:
مواد شوینده و بهداشتی به موادی اطلاق می شود که برای پاکیزکی و نظافت از آن استفاده می شود.این نیاز همه گیر و جهانی برای تمییز کردن محیط اطراف در سرتاسر جهان احساس می شود و توجه سرمایه گذاران دنیا را به خود جلب می کند. این بازار مصرفی همه جا پر استفاده و سود آور است و به همین خاطر ثبت برند مواد شوینده و بهداشتی اهمیت بسیاری دارد.

در دنیای پر رقابت مواد شوینده و بهداشتی که امروزه حداقل از طریق رسانه ای داخلی مثل تبلیغات تلویزیونی بازار گرمی دارند شما به عنوان تولید کننده مواد شوینده و بهداشتی هم باید بتوانید سریعترین راه را برای جذب مشتری داشته باشید، و تبلیغات تلویزیونی و رادیویی و یا تابلو های اماکن عمومی می توانند بسیار کمک کننده باشند. پس قبل از اینکه فروش محصول خود را در بازار شروع کنید وآنرا اعلام عمومی کنید ابتدا نام و حقوق معنوی خدمات مورد نظر خود را خود ثبت کنید تا مورد سوء استفاده قرار نگیرد و افرادی با توسل به تقلب مواد بی کیفیت را با نام تجاری شما استفاده نکند و موجب سلب اعتماد مشتری نشود و از طرفی تمام هزینه هایی که بابت تبلیغ و بازارسازی محصول انجام دادید به هدر نرود و با کسب اعتبار از نام تجاری شما شخص دیگری اقدام به فعالیت نکند.

برای ثبت برند مواد شوینده و بهداشتی به مجوزی که از اتحادیه یا جواز تاسیس و یا پروانه بهره برداری صادر می شود نیاز دارید.

انتخاب نام برند مواد شوینده و بهداشتی:
یکی از مراحل برندینگ انتخاب یک نام ،توجه به سلیقه و نوع کالا و طیف مصرف کننده است.نامی را برای این نوع محصول خود انتخاب کنید که برای خانوار و به خصوص بانوان حس خوشایند و رضایتی را القا کند این مورد برای ترویج بیشتر و بازاریابی برند یا علامت تجاری مورد نظر تأثیر گذار تر است.انتخاب این برند بهتر است از کلماتی استفاده شود که حس خوب، کیفیت و آرامش خاطر برای سلامت استفاده را تلقین کند.

قبل از ثبت اظهارنامه با مشاوره با ما استعلام نام مورد نظر را بگیرید

چه برند و لوگوهایی راطبق قانون 1337نمی توان ثبت کرد:
علائم رسمی،دولتی و مملکتی نظیر پرچم ایران،علائم وزارتخانه ها،هلال احمر،علائم نیروهای مسلح
علایمی که قبلاَ خود یا مشابه آن به ثبت رسیده باشد.
علائم منافی عفت عمومی ونظم و انضباط اجتماعی
علائمی که دارای اسم و عبارت عمومی باشد و دولت استعمال آن را تحت علامت تجاری منع کرده باشد.
برای هر کالایی یک طبقه و رسته انتخاب شده که طبق قواعد کلی و جهانی است و باید با تناسب جنس کالا و یا نوع خدمات انتخاب شود این مورد هم مزایا و هم معایبی دارد. مزیت آن اینست که اگر نامی در طبقه ای انتخاب شود و شخص دیگری همان نام را برای کالای دیگر و طبقه برند دیگری بخواهد ثبت کند آزادی عمل دارد و از طرفی هم ممکن است نام برندی خوب بدرخشد و تبلیغات خوبی برای معرفی آن انجام داده شده باشد و شخصی از آن استفاده کند،البته این مسئله عیب نیست.

برای آشنایی بیشتر با برخی از نمونه های مرتبط لیست طبقات برند به شرح ذیل است:
طبقه ١ – مواد شيميائی مورد استفاده در صنايع ، علوم عكاسی و همچنين كشاورزی ، باغبانی و جنگلبانی ؛ رزين های مصنوعی پردازش نشده ، پلاستيكهای پردازش نشده ؛ كودهای گياهی ؛ تركيبات اطفاء حريق ؛ مواد آبكاری و جوشكاری فلزات؛ مواد شيميائی برای نگهداری مواد غذائی ؛ مواد دباغی ؛ چسب های صنعتي .
طبقه ٢- رنگ روغن ؛ جلا ؛ لاك ؛ مواد ضد زنگ زدگی و جلوگيری كننده از فاسد شدن چوب ؛ مواد رنگی؛ مواد تثبيت رنگ ؛ رزين يا صمغ های خام طبيعی ؛ فلزات به صورت پودر يا ورق برای نقاشان ساختمان ؛ چاپگرها و هنرمندان.
طبقه ٣- تركيبات سفيد كننده و ساير مواد مخصوص شستشوی لباس ؛ مواد مخصوص تميزكردن، براق كردن، لكه گيری و سائيدن ؛ صابون ، عطريات ، روغن های اسانس ، مواد آرايشی ؛ لوسيونهای مو ؛ گرد و خميردندان .
طبقه٤- روغن ها و گريس های صنعتی؛ روان كننده ها ؛ تركيبات گردگيری ، مرطوب كردن و جذب رطوبت ؛ انواع سوخت ( شامل سوخت موتور) و موادروشنائی، انواع شمع و فتيله چراغ.
طبقه ٥- مواد داروئی و بيطاری ؛ مواد بهداشتی برای مصارف پزشكی ؛ مواد رژيمی برای مصارف پزشكی ، غذای كودكان ؛ انواع گچ شكسته بندی ، لوازم زخم بندی ؛ مواد پركردن دندان ، موم دندان سازی ؛ ضدعفونی كننده ها ؛ مواد نابودكننده حشرات موذی ؛ قارچ كش ، مواد دفع نباتات هرزه .
طبقه ٦- فلزات عادی و آلياژهای آنها ؛ مواد ساختمانی فلزی ؛ ساختمانهای فلزی قابل حمل ؛ مواد فلزی خطوط مجراهای فلزی گاوصندوق اجناس ساخته شده از فلزات عادی كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند؛ سنگهای معدنی فلزات
طبقه ٧- انواع ماشين و ماشين های افزار ؛ انواع موتور ( استثناء موتور وسائط نقليه زميني) ؛ قفل وبست و حلقه های اتصال قطعات ماشين ها و قطعات انتقال قوه ( به غير از اتصالات و اجزائ انتقال قوه وسائط نقليه زمينی) ؛ لوازم و ابزاركشاورزی ( به استثنای ابزارهای دستی ) ؛ ماشين جوجه كشی .
طبقه ٨- انواع ابزار ولوازم دستی ( كه با دست كارمی كنند) ؛ سرويس كارد و قاشق و چنگال ، سلاح كمری، تيغ.
طبقه ٩- اسباب و آلات علمی، دريانوردی، مساحی، عكاسی، سينمايی، بصری، وزن كردن، اندازه گيری، علامت دادن، كنترل ومراقبت (نظارت)، نجات و آموزش ؛ اسباب و لوازم هدايت ، قطع و وصل ، تبديل ، ذخيره سازی، تنظيم يا كنترل جريان برق، آلات واسباب ضبط ، ماشين های فروش خودكار ومكانيسم دستگاه هايی كه با سكه كار مي كنند ،صندوق های ثبت مبلغ دريافتی، ماشين های حساب ، تجهيزات داده پردازی و رايانه ای؛ دستگاه آتش نشاني .
طبقه ١٠- آلات وابزار جراحی، پزشكی، دندانسازی وبيطاری، اندام های مصنوعی، دندان و چشم مصنوعی؛ اقلام ارتوپدی؛ مواد بخيه زنی
طبقه ١١- دستگاه های روشنائی، حرارتی، مولد بخار، طبخ ، خنك كردن ، تهويه، تامين آب بهداشتی
طبقه ١٢- وسايط نقليه ، دستگاه های حمل و نقل زمينی ، دريائی و هوائی .
طبقه ١٣- اسلحه گرم ؛ مهمات و انواع پرتابه ( از قبيل موشك، خمپاره و غيره) ؛ مواد منفجره؛ مواد وسايل آتش بازی
طبقه ١٤- فلزات گرانبها وآلياژهای آنها و كالاهائی كه با فلزات گرانبها ساخته شده يا با آنها روكش شده اند ودرساير طبقات ذكر نشده اند؛ جواهرات ، سنگ های گرانبها ؛ اسباب و لوازم ساعت سازی و زمان سنجی .
طبقه ١٥- آلات موسيقی .
طبقه ١٦- كاغذ مقوا و كالاهای ساخته شده ازآن ها كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند ؛ مطاب چاپ شده ، مواد صحافی، عكس؛ نوشت افزار ؛ چسب برای مصارف تحريری يا خانگی؛ لوازم نقاشی؛ قلم مو نقاشی؛ ماشين تحرير و لوازم ملزومات دفتری ( به استثنای مبلمان) مواد آموزشي و تدريس ( به استثنای دستگاه ها)؛ موادپلاستيكی برای بسته بندی ( كه در سايرطبقات ذكر نشده اند) ؛حروف و كليشه چاپ.
طبقه ١٧- لاستيك ، كائوچو ، صمغ، آزبست ( پنبه نسوز) ، ميكا ( سنگ طلق) و كالاهای ساخته شده از اين مواد كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند ؛ پلاستيك دارای شكل و قالب خاص برای استفاده در توليد ساير كالاها ؛ مواد بسته بندی، در پوش گذاری، انسداد و عايق بندی ؛ لوله های قابل ارتجاع غير فلزی .
طبقه ١٨- چرم و چرم مصنوعی و كالاهای ساخته شده از آنها كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند؛ پوست حيوانات ؛ چمدان ؛ كيسه و كيف های مسافرتی؛ چتر، چترآفتابگير و عصا ؛ شلاق ؛ يراق و زين و برگ.
طبقه ١٩- مواد و مصالح ساختماني ( غير فلزی) ؛ لوله های غير فلزی سخت و غير قابل انعطاف برای استفاده درساختمان ؛ آسفالت ؛ قيرو قطران ؛ ساختمانهای متحرك غير فلزی، بناهای يادبود غير فلزی .
طبقه ٢٠- مبلمان و اثاثيه ، آئينه ، قاب عكس ؛ كالاهای ساخته شده از چوب ، چوب پنبه ،نی ،حصير ، شاخ ، استخوان، عاج، استخوان آرواره نهنگ ، صدف ،كهربا ،صدف مرواريد، كف دريا وبدل كليه اين مواد يا ساخته شده از پلاستيك ( كه در ساير طبقات ذكر نشده اند).
طبقه ٢١- ظروف خانگی يا لوازم آشپزخانه ( كه از فلزات قيمتی ساخت يا روكش نشده اند)؛ شانه وابر و اسفنج ؛ انواع برس و قلم مو ( به استثنای قلم موهای نقاشی ) ؛ مواد ساخت برس ؛ لوازم نظافت و تميزكاری؛ سيم ظرف شويی؛ شيشه كارشده يا نيمه كارشده ( به استثنای شيشه مورد استفاده در ساختمان ها) شيشه آلات ، اشياء ساخته شده از چينی و سفال كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند.
طبقه ٢٢- طناب ، ريسمان ، تور ، چادر، سايبان ، برزنت ( تارپولين ) ، بادبان وشراع ، کيسه و گونی كه در طبقات ديگر ذكر نشده است؛ مواد لایی و لايه گذاری و پوشال) به استثنائ لاستيك و پلاستيك ) ؛ مواد خام ليفی برای نساجی.
طبقه ٢٣- انواع نخ ورشته برای مصارف پارچه بافی و نساجی .
طبقه ٢٤- محصولات نساجی و پارچه ای كه درطبقات ديگر ذكر نشده اند؛ انواع روتختی و روميزی
طبقه ٢٥- انواع لباس و پوشاك ، پاپوش و پوشش سر.
طبقه ٢٦- انواع توری و قلاب دوزی روبان ، بند (نوار) حاشيه وقيطان ؛ دکمه قزن قفلی، سنجاق و سوزن ته گرد ؛ گل های مصنوعي .
طبقه ٢٧- انواع فرش ، قاليچه ، حصير وزيرانداز، لينويوم و ساير كف پوش ها، آويزهای ديواری ( غير پارچه ای).
طبقه ٢٨- انواع بازی و اسباب بازی؛ لوازم ورزشی و ژيمناستيك كه در طبقات ديگرذكر نشده اند ؛ تزئينات درخت كريسمس.
طبقه ٢٩- گوشت ،گوشت ماهی، گوشت طيور وشكار، عصاره گوشت؛ سبزيجات وميوه جات به صورت كنسرو ،خشك شده و پخته شده، انواع ژله، مربا وكمپوت ،تخم مرغ ،شیر و محصولات لبنی، روغن ها و چربی های خوراکی.
طبقه ٣٠ – قهوه ،چای، كاكائو، شكر، برنج ، نشاسته كاسار يا مانيوك ( تاپيوكا)، نشاسته نخل خرما) ساگو)، بدل قهوه ،آرد و فراورده های تهيه شده از غلات ،نان ،نان شيرينی، شرينی جات شيرينی يخی؛ عسل ، ملاس يا شيره قند، مايه خمير، گرد مخصوص شيرينی پزی يا پخت نان؛ نمك خردل ؛ سركه؛ انواع سس ( چاشنی ) ادويه جات ، يخ .
طبقه ٣١- محصولات كشاورزی، باغداری و جنگلبانی و دانه هايی كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند ؛حيوانات زنده ؛ ميوه و سبزيجات تازه؛ بذر ؛ گياهان وگل های طبيعی؛ غذای حيوانات ؛ مالت ( جو سبز خشك شده ).
طبقه٣٢- ماء الشعير؛ آب های معدنی و گازدار و ساير نوشيدني های غير الكلی؛ آب ميوه وشربتهای ميوه ای؛ شربت و تركيبات مخصوص ساخت نوشابه.
طبقه ٣٣-(در سامانه ذکر نشده)
طبقه ٣٤- تنباكو، لوازم تدخين ؛ كبريت .
طبقه ٣٥- تبليغات ؛ مديريت تجاری؛ امور اداری تجارت ؛ كارهای دفتری و اداری .
طبقه ٣٦- بيمه؛ امور مالی، امور پولی، امور مربوط به معاملات املاك و مستغلات .
طبقه ٣٧- ساختمان سازی، تعميرو بازسازی، خدمات نصب.
طبقه ٣٨- مخابرات از راه دور.
طبقه٣٩- حمل و نقل ، بسته بندی و نگهداری كالاها؛ تهيه مقدمات و ترتيب دادن مسافرت ها .
طبقه ٤٠- بهسازی و عمل آوری مواد.
طبقه ٤١- آموزش و پرورش ؛دوره های كارآموزی و تعليمی؛ تفريح و سرگرمی، فعاليت هاي ورزشی و فرهنگی .
طبقه ٤٢- خدمات عملی و فن آوری و تحقيق و پژوهش و طراحي در اين زمينه ؛خدمات تجزيه و تحيل و تحقيقات صنعتی؛ طراحی و توسعه نرم افزار و سخت افزار رایانه ای .
طبقه ٤٣- خدمات عرضه اغذيه و نوشابه ، تامين مسكن و محل اقامت موقت.
طبقه ٤٤- خدمات پزشكی ، خدمات بيطاری، مراقبت های بهداشتی و زيبائی برای انسانها يا حيوانات ، خدمات كشاورزی ، باغداری و جنگلداری .
طبقه ٤٥- خدمات شخصی يا اجتماعی كه توسط ديگران برای رفع نيازهای افراد ارائه می شوند ، خدمات امنيتی برای محافظت از افراد ،اموال و دارائيها ، خدمات حقوقی ..

برای ثبت برند مواد شوینده و بهداشتی به چه مواردی نیاز دارید:
کپی مدارک هویتی صاحب علامت
در صورتیکه علامت باید به نام یک شخصیت حقوقی ثبت شود مدارک ثبتی شرکت
مجوزی که گواهی مکتوبی برای شما در آن نوع فعالیت باشد مثل جوازتاسیس، پروانه صنفی،…
کارت بازرگانی در مواقعی که نوع علامت انتخابی شما کلمه ای غیر فارسی باشد و یا در لغتنامه دهخدا معنی نداشته باشد
نمونه علامت و یا نشان تجاری(برند- لوگو)

چرا باید برند لباس خود را ثبت کنیم ؟
کالا یا طرحی که زاییده فکر شما باشد و حق مالکیتی برای آن بدانید برای متضرر نشدن و استفاده از حقوق و متعاقب آن برای کسب سود باید برند یا ثبت علایم تجاری لباس انجام دهید.این قابلیت و حربه قانونی برند است که می تواند قامت کمر اقتصاد شما را خم کند و یا جان تازه به درامد شما ببخشد.

برای ثبت برند لباس باید نام انتخابی، نو و غیر متشابه و قانونی و قابلیت ثبت داشته باشد.نام تجاری نباید بگونه ای باشد که موجب گمراهی مصرف کننده شود.مثلا شما به عنوان یک مالک برند ایرانی که برند خود را در ایران ثبت می کنید نمیتوانید کلمه”رم”یا “پاریس” را در برند استفاده کنید، زیرا این الغا را به مشتری میدهد که محل تولید این پوشاک در خارج از ایران است.

در مورد انتخاب اسم برند لباس بهتر است این را هم اشاره کنیم با توجه به تراکم ثبت برند پوشاک باید اسم خاص باشد یا در کنار یک اسم عام از کلمه ای خاص برای منحصر نمودن استفاده کنید.

چه برند و لوگوهایی راطبق قانون 1337نمی توان ثبت کرد:
علائم رسمی،دولتی و مملکتی نظیر پرچم ایران،علائم وزارتخانه ها،هلال احمر،علائم نیروهای مسلح
علایمی که قبلاَ خود یا مشابه آن به ثبت رسیده باشد.
علائم منافی عفت عمومی ونظم و انضباط اجتماعی
علائمی که دارای اسم و عبارت عمومی باشد و دولت استعمال آن را تحت علامت تجاری منع کرده باشد.
برای هر کالایی یک طبقه و رسته انتخاب شده که طبق قواعد کلی و جهانی است و باید با تناسب جنس کالا و یا نوع خدمات انتخاب شود این مورد هم مزایا و هم معایبی دارد. مزیت آن اینست که اگر نامی در طبقه ای انتخاب شود و شخص دیگری همان نام را برای کالای دیگر و طبقه برند دیگری بخواهد ثبت کند آزادی عمل دارد و از طرفی هم ممکن است نام برندی خوب بدرخشد و تبلیغات خوبی برای معرفی آن انجام داده شده باشد و شخصی از آن استفاده کند،البته این مسئله عیب نیست.

برای آشنایی بیشتر با برخی از نمونه های مرتبط لیست طبقات برند به شرح ذیل است:
طبقه ١ – مواد شيميائی مورد استفاده در صنايع ، علوم عكاسی و همچنين كشاورزی ، باغبانی و جنگلبانی ؛ رزين های مصنوعی پردازش نشده ، پلاستيكهای پردازش نشده ؛ كودهای گياهی ؛ تركيبات اطفاء حريق ؛ مواد آبكاری و جوشكاری فلزات؛ مواد شيميائی برای نگهداری مواد غذائی ؛ مواد دباغی ؛ چسب های صنعتي .
طبقه ٢- رنگ روغن ؛ جلا ؛ لاك ؛ مواد ضد زنگ زدگی و جلوگيری كننده از فاسد شدن چوب ؛ مواد رنگی؛ مواد تثبيت رنگ ؛ رزين يا صمغ های خام طبيعی ؛ فلزات به صورت پودر يا ورق برای نقاشان ساختمان ؛ چاپگرها و هنرمندان.
طبقه ٣- تركيبات سفيد كننده و ساير مواد مخصوص شستشوی لباس ؛ مواد مخصوص تميزكردن، براق كردن، لكه گيری و سائيدن ؛ صابون ، عطريات ، روغن های اسانس ، مواد آرايشی ؛ لوسيونهای مو ؛ گرد و خميردندان .
طبقه٤- روغن ها و گريس های صنعتی؛ روان كننده ها ؛ تركيبات گردگيری ، مرطوب كردن و جذب رطوبت ؛ انواع سوخت ( شامل سوخت موتور) و موادروشنائی، انواع شمع و فتيله چراغ.
طبقه ٥- مواد داروئی و بيطاری ؛ مواد بهداشتی برای مصارف پزشكی ؛ مواد رژيمی برای مصارف پزشكی ، غذای كودكان ؛ انواع گچ شكسته بندی ، لوازم زخم بندی ؛ مواد پركردن دندان ، موم دندان سازی ؛ ضدعفونی كننده ها ؛ مواد نابودكننده حشرات موذی ؛ قارچ كش ، مواد دفع نباتات هرزه .
طبقه ٦- فلزات عادی و آلياژهای آنها ؛ مواد ساختمانی فلزی ؛ ساختمانهای فلزی قابل حمل ؛ مواد فلزی خطوط مجراهای فلزی گاوصندوق اجناس ساخته شده از فلزات عادی كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند؛ سنگهای معدنی فلزات
طبقه ٧- انواع ماشين و ماشين های افزار ؛ انواع موتور ( استثناء موتور وسائط نقليه زميني) ؛ قفل وبست و حلقه های اتصال قطعات ماشين ها و قطعات انتقال قوه ( به غير از اتصالات و اجزائ انتقال قوه وسائط نقليه زمينی) ؛ لوازم و ابزاركشاورزی ( به استثنای ابزارهای دستی ) ؛ ماشين جوجه كشی .
طبقه ٨- انواع ابزار ولوازم دستی ( كه با دست كارمی كنند) ؛ سرويس كارد و قاشق و چنگال ، سلاح كمری، تيغ.
طبقه ٩- اسباب و آلات علمی، دريانوردی، مساحی، عكاسی، سينمايی، بصری، وزن كردن، اندازه گيری، علامت دادن، كنترل ومراقبت (نظارت)، نجات و آموزش ؛ اسباب و لوازم هدايت ، قطع و وصل ، تبديل ، ذخيره سازی، تنظيم يا كنترل جريان برق، آلات واسباب ضبط ، ماشين های فروش خودكار ومكانيسم دستگاه هايی كه با سكه كار مي كنند ،صندوق های ثبت مبلغ دريافتی، ماشين های حساب ، تجهيزات داده پردازی و رايانه ای؛ دستگاه آتش نشاني .
طبقه ١٠- آلات وابزار جراحی، پزشكی، دندانسازی وبيطاری، اندام های مصنوعی، دندان و چشم مصنوعی؛ اقلام ارتوپدی؛ مواد بخيه زنی
طبقه ١١- دستگاه های روشنائی، حرارتی، مولد بخار، طبخ ، خنك كردن ، تهويه، تامين آب بهداشتی
طبقه ١٢- وسايط نقليه ، دستگاه های حمل و نقل زمينی ، دريائی و هوائی .
طبقه ١٣- اسلحه گرم ؛ مهمات و انواع پرتابه ( از قبيل موشك، خمپاره و غيره) ؛ مواد منفجره؛ مواد وسايل آتش بازی
طبقه ١٤- فلزات گرانبها وآلياژهای آنها و كالاهائی كه با فلزات گرانبها ساخته شده يا با آنها روكش شده اند ودرساير طبقات ذكر نشده اند؛ جواهرات ، سنگ های گرانبها ؛ اسباب و لوازم ساعت سازی و زمان سنجی .

طبقه ١٥- آلات موسيقی .
طبقه ١٦- كاغذ مقوا و كالاهای ساخته شده ازآن ها كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند ؛ مطاب چاپ شده ، مواد صحافی، عكس؛ نوشت افزار ؛ چسب برای مصارف تحريری يا خانگی؛ لوازم نقاشی؛ قلم مو نقاشی؛ ماشين تحرير و لوازم ملزومات دفتری ( به استثنای مبلمان) مواد آموزشي و تدريس ( به استثنای دستگاه ها)؛ موادپلاستيكی برای بسته بندی ( كه در سايرطبقات ذكر نشده اند) ؛حروف و كليشه چاپ.
طبقه ١٧- لاستيك ، كائوچو ، صمغ، آزبست ( پنبه نسوز) ، ميكا ( سنگ طلق) و كالاهای ساخته شده از اين مواد كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند ؛ پلاستيك دارای شكل و قالب خاص برای استفاده در توليد ساير كالاها ؛ مواد بسته بندی، در پوش گذاری، انسداد و عايق بندی ؛ لوله های قابل ارتجاع غير فلزی .
طبقه ١٨- چرم و چرم مصنوعی و كالاهای ساخته شده از آنها كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند؛ پوست حيوانات ؛ چمدان ؛ كيسه و كيف های مسافرتی؛ چتر، چترآفتابگير و عصا ؛ شلاق ؛ يراق و زين و برگ.
طبقه ١٩- مواد و مصالح ساختماني ( غير فلزی) ؛ لوله های غير فلزی سخت و غير قابل انعطاف برای استفاده درساختمان ؛ آسفالت ؛ قيرو قطران ؛ ساختمانهای متحرك غير فلزی، بناهای يادبود غير فلزی .
طبقه ٢٠- مبلمان و اثاثيه ، آئينه ، قاب عكس ؛ كالاهای ساخته شده از چوب ، چوب پنبه ،نی ،حصير ، شاخ ، استخوان، عاج، استخوان آرواره نهنگ ، صدف ،كهربا ،صدف مرواريد، كف دريا وبدل كليه اين مواد يا ساخته شده از پلاستيك ( كه در ساير طبقات ذكر نشده اند).
طبقه ٢١- ظروف خانگی يا لوازم آشپزخانه ( كه از فلزات قيمتی ساخت يا روكش نشده اند)؛ شانه وابر و اسفنج ؛ انواع برس و قلم مو ( به استثنای قلم موهای نقاشی ) ؛ مواد ساخت برس ؛ لوازم نظافت و تميزكاری؛ سيم ظرف شويی؛ شيشه كارشده يا نيمه كارشده ( به استثنای شيشه مورد استفاده در ساختمان ها) شيشه آلات ، اشياء ساخته شده از چينی و سفال كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند.
طبقه ٢٢- طناب ، ريسمان ، تور ، چادر، سايبان ، برزنت ( تارپولين ) ، بادبان وشراع ، کيسه و گونی كه در طبقات ديگر ذكر نشده است؛ مواد لایی و لايه گذاری و پوشال) به استثنائ لاستيك و پلاستيك ) ؛ مواد خام ليفی برای نساجی.
طبقه ٢٣- انواع نخ ورشته برای مصارف پارچه بافی و نساجی .
طبقه ٢٤- محصولات نساجی و پارچه ای كه درطبقات ديگر ذكر نشده اند؛ انواع روتختی و روميزی
طبقه ٢٥- انواع لباس و پوشاك ، پاپوش و پوشش سر.
طبقه ٢٦- انواع توری و قلاب دوزی روبان ، بند (نوار) حاشيه وقيطان ؛ دکمه قزن قفلی، سنجاق و سوزن ته گرد ؛ گل های مصنوعي .
طبقه ٢٧- انواع فرش ، قاليچه ، حصير وزيرانداز، لينويوم و ساير كف پوش ها، آويزهای ديواری ( غير پارچه ای).
طبقه ٢٨- انواع بازی و اسباب بازی؛ لوازم ورزشی و ژيمناستيك كه در طبقات ديگرذكر نشده اند ؛ تزئينات درخت كريسمس.

طبقه ٢٩- گوشت ،گوشت ماهی، گوشت طيور وشكار، عصاره گوشت؛ سبزيجات وميوه جات به صورت كنسرو ،خشك شده و پخته شده، انواع ژله، مربا وكمپوت ،تخم مرغ ،شیر و محصولات لبنی، روغن ها و چربی های خوراکی.
طبقه ٣٠ – قهوه ،چای، كاكائو، شكر، برنج ، نشاسته كاسار يا مانيوك ( تاپيوكا)، نشاسته نخل خرما) ساگو)، بدل قهوه ،آرد و فراورده های تهيه شده از غلات ،نان ،نان شيرينی، شرينی جات شيرينی يخی؛ عسل ، ملاس يا شيره قند، مايه خمير، گرد مخصوص شيرينی پزی يا پخت نان؛ نمك خردل ؛ سركه؛ انواع سس ( چاشنی ) ادويه جات ، يخ .
طبقه ٣١- محصولات كشاورزی، باغداری و جنگلبانی و دانه هايی كه در طبقات ديگر ذكر نشده اند ؛حيوانات زنده ؛ ميوه و سبزيجات تازه؛ بذر ؛ گياهان وگل های طبيعی؛ غذای حيوانات ؛ مالت ( جو سبز خشك شده ).
طبقه٣٢- ماء الشعير؛ آب های معدنی و گازدار و ساير نوشيدني های غير الكلی؛ آب ميوه وشربتهای ميوه ای؛ شربت و تركيبات مخصوص ساخت نوشابه.
طبقه ٣٣-(در سامانه ذکر نشده)
طبقه ٣٤- تنباكو، لوازم تدخين ؛ كبريت .
طبقه ٣٥- تبليغات ؛ مديريت تجاری؛ امور اداری تجارت ؛ كارهای دفتری و اداری .
طبقه ٣٦- بيمه؛ امور مالی، امور پولی، امور مربوط به معاملات املاك و مستغلات .
طبقه ٣٧- ساختمان سازی، تعميرو بازسازی، خدمات نصب.
طبقه ٣٨- مخابرات از راه دور.
طبقه٣٩- حمل و نقل ، بسته بندی و نگهداری كالاها؛ تهيه مقدمات و ترتيب دادن مسافرت ها .
طبقه ٤٠- بهسازی و عمل آوری مواد.
طبقه ٤١- آموزش و پرورش ؛دوره های كارآموزی و تعليمی؛ تفريح و سرگرمی، فعاليت هاي ورزشی و فرهنگی .
طبقه ٤٢- خدمات عملی و فن آوری و تحقيق و پژوهش و طراحي در اين زمينه ؛خدمات تجزيه و تحيل و تحقيقات صنعتی؛ طراحی و توسعه نرم افزار و سخت افزار رایانه ای .
طبقه ٤٣- خدمات عرضه اغذيه و نوشابه ، تامين مسكن و محل اقامت موقت.
طبقه ٤٤- خدمات پزشكی ، خدمات بيطاری، مراقبت های بهداشتی و زيبائی برای انسانها يا حيوانات ، خدمات كشاورزی ، باغداری و جنگلداری .
طبقه ٤٥- خدمات شخصی يا اجتماعی كه توسط ديگران برای رفع نيازهای افراد ارائه می شوند ، خدمات امنيتی برای محافظت از افراد ،اموال و دارائيها ، خدمات حقوقی ..

شاید تصور عامه این باشد که پوشاک و یا هر گونه لباس به صورت انفرادی کار می کنند و نیاز به ثبت شرکت نیست.اما بهتر است بدانید اگر بصورت سیستماتیک و حرفه ای بخواهید کار کنید می توانید برای یک شرکت چند برند متفاوت ثبت کنید و از چند جهت بازار را به قبض خود دراورید و با ثبت شرکت پوشاک از امتیازات و مزایای شخص حقوقی برای استفاده از امکانات استفاده کنید.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند لباس
الف) مدارک مورد نیاز برای ثبت برند شخص حقیقی:
۱- کپی شناسنامه و کارت ملی شخص متقاضی
۲- کپی برابر کارت بازرگانی در صورت غیر فارسی بودن برند
۳- کپی مجوز فعالیت(پروانه بهره برداری، جواز تاسیس، پروانه ساخت یا هرگونه گواهی فعالیت)

ب) مدارک مورد نیاز برای ثبت برند شخص حقوقی:
۱- کپی روزنامه رسمی ثبت و تغییرات شرکت
2- کپی شناسنامه و کارت ملی مدیرعامل
۴- کپی مجوز فعالیت (پروانه بهره برداری، جواز تاسیس، پروانه ساخت یا هرگونه گواهی فعالیت)
۵- کپی کارت بازرگانی در صورت غیر فارسی بودن علامت تجاری

حمایت از علامت تجاری(برند) علاوه بر کاهش هزینه جستجوی مصرف کننده منجر به کارایی بازار که ریشه در منطق کارایی پویا (ایجاد انگیزه) دارد می شود. این مسئله باید مد نظر قرار گیرد که این کارکرد علامت (برند)جدا از بحث جبران هزینه های تولید کننده است، چرا که اگر تولید کننده قادر به تولید نباشد، انگیزه ای برای سرمایه گذاری در کیفیت و حفظ آن باقی نمی ماند، در واقع نقش انگیزه در تولید برند با کیفیت و حفظ بازار است. به طور مثال فرضی را در نظر بگیرید که تاجر A قهوه فوری با کیفیت بالایی تحت علامت تجاری (برند)را تولید می-کند. مسلماً این تاجر نسبت به تاجر B که قهوه فوری را با کیفیت پایینی تحت برند Y تولید می کند، قیمت بالاتری را مطالبه می کند. حال اگر تاجر B مجاز باشد که از علامت تجاری X استفاده کند، مصرف کنندگان قدرت تمایز بین قهوه X وY را از دست می دهند. متعاقباً تاجر A نیز دیگر انگیزه زیادی برای تولید قهوه با کیفیت بالا نخواهد داشت.

در نتیجه چنین سواری مجانی، تولید کننده پاداش مناسبی برای ارائه کالا یا خدمات با کیفیت دریافت نمی کند، پس احتمالاً تلاشی نیز برای تولید کالای با کیفیت بالا یا تولید کالاهای متفاوت انجام نمی دهد و به تولید کالای با کیفیت متوسط یا ویژگی متوسط اکتفا می کند. در این حالت حقوق علائم تجاری که پیوند بین تجار و کالا یا خدماتشان را تضمین می کند، می تواند به عنوان مشترق اقتصادی در جهت تولید با کیفیت و ایجاد اموال فکری مانند آثار ادبی و هنری و اختراع تأثیر بسزایی داشته باشد.

لازم است تأکید شود که درخصوص علائم تجاری تشویقی که از سوی قانون صورت می گیرد، برخلاف سایر اموال فگری به منظور تولید علامت تجاری نیست، بلکه مشوقی است که جنبه های تجاری کالا و خدماتی که حاوی علامت تجاری(برند) هستند را تحریک می کند. به عبارتی هدف حقوق علائم تجاری تولید واژه های جدید نیست بلکه ارائه ابزاری به دارنده حق برای شناساندن کالا و خدماتش در جهت تضمین رقابت اقتصادی موثر و کاراست. به این ترتیب منطق کارایی پویا (انگیزه)، کارکرد شناسایی مبدأ و حفظ کیفیت علامت تجاری را توجیه می کند.
بنابراین با حمایت از علامت تجاری(برند)، انگیزه مثبتی ایجاد می شود که منطق دوم شیکاگو برای توجیه حمایت از علامت را تشکیل می دهد. خصوصاً اعطاء حق انحصاری به صاحب علامت(برند)برای کسب شهرت تولید کننده را به ارزشمند کردن علامت تجاری اش ترغیب می کند و اصولاً حداکثرسازی ارزش علامت با سرمایه گذاری تولید کننده در تولید کالای با کیفیت و حفظ کیفیت همراه است. در اینجا نیز حمایت حقوق از علامت تجاری برای تحقق این امر ضروری است، چرا که سواری مجانی حتی یک نفر، از حسن شهرت علامت تجاری که نشان دهنده کالای با کیفیت است، باعث لطمه یا حتی از بین رفتن انگیزه سرمایه گذاری در تولید کننده می شود. به این ترتیب تئوری حقوق علائم تجاری مکتب شیکاگو بر این استدلال است که هم بازار را، به جهت تولید محصولات با کیفیت بالا و هم کارایی پویا در آن بازارها را، نقش انگیزه در تولید برند با کیفیت و حفظ بازار از طریق ایجاد انگیزه بر حفظ کیفیت و تسهیل و انتقال اطاعات قابل اعتماد از کالا و خدمات، ارتقاء می دهد.
به این ترتیب دو عامل کاهش هزینه جستجو و انگیزه، توجیه کننده حمایت از علامت تجاری هستند. در بحث کاهش هزینه جستجو، همانطور که بیان شد ملاک حقوق مصرف کننده است و آنچه مد نظر قرار می گیرد آسیبی است که در صورت عدم حمایت از علامت به مصرف کننده وارد می شود (هرچند که کاهش هزینه جستجو به طور غیرمستقیم به منافع تولید کننده نیز کمک می کنند). اما توجیهی که بر مبنای ایجاد انگیزه برای تولید کننده حمایت از علامت تجاری را توجیه می کند ظاهراً آنچه را مد نظر قرار می دهد، حفظ منافع تولید کننده و جلوگیری از آسیب مثبت اقتصادی است که در صورت عدم حمایت از علامت(برند)، به تولیدکننده و بازار اقتصادی و به تبع مصرف کننده وارد می شود.
توجیه اقتصادی حق مالکیت در علامت تجاری
در دیدگاههای حق محور به مالکیت به عنوان یک حق طبیعی یا مفهومی از مالکیت توجه می شود که یک حق پیشین بنیادین است. ولی به همین نحو می توان در یک چارچوب نتیجه گرا نیز از حق مالکیت حمایت کرد، چرا که نهاد حق مالکیت به عنوان یکی از نهادهای حقوق خصوصی، تنها یک حق بنادین نیست، بلکه همچنین یکی از اجزای درونی یک اقتصاد مبتنی بر بازار کارآمد و موثر است. لذا مالکیت انگاری دیدگاهی است که می-تواند با توجه به نظریه های اخلاقی متفاوتی تبیین شود. دیدگاه بنتام درباره مالکیت، نمونه مناسبی در جهت تبیین این امر به شمار می رود. بنتام مانند هر منفعت گرای سر سخت دیگری، ایده حقوق طبیعی و به تبع حقوقی طبیعی مالکیت را مردود می شمارد. با این حال، وی معتقد است: «یک دولت نمی تواند ثروتمند شود، مگر به وسیله احترامی نقض ناشدنی برای مالکیت.»
مدافعان مالکیت انگاری در نظام حمایت از علامت تجاری استدلال خود را با مرتبط دانستن حقوق علائم تجاری(برند) با نیازهای بازار بیان می کنند. از این دیدگاه، موضوعاتی همچون نوسازی و نیازهای تجاریت موجب مشروعیت علائم تجاری می شود. پیامد پذیرش این استدلال آن است که علائم تجاری نهادهای قابل مبادله مستقلی محسوب شوند که منافع دارندگان خود را تامین میکنند. پتیردراهوس در اینخصوص معتقد است که با پذیرش حق مالکیت بر علامت، اهمیت منافع مصرف کننده و منافع عمومی که در اندیشه های اولیه حقوق علائم تجاری وجود داشت، به آهستگی از مقابل دیدگاهها محو می شود.

در حالیکه به نظر می رسد پذیرش این امر، منافاتی با منافع مصرف کننده و منافع عمومی ندارد، چرا که منافع تولید کننده و مصرف کننده در علامت تجاری هم راستا هستند. به علاوه اینکه، همانطور که در این تحقیق نشان داده شد، در جایی که اعطاء این حق تعارض با منافع مصرف کننده و جامعه داشته باشد، از قدرت و دامنه این حق با استناد به تحلیل اقتصادی و نظریه های نتیجه گرایی، کاسته می شود. و اینجا بازهم نقش انگیزه در تولید برند با کیفیت و حفظ بازار بیشتر می شود

یکی از مسائلی که مکتب حقوق و اقتصاد به عنوان یک دیدگاه نتیجه گرا در تجزیه و تحلیل قوانین مورد توجه قرار می دهد، شناسایی تأثیر دو جنبه حق مالکیت و لحاظ این تأثیر دو جانبه در رسیدن به کارایی است. به عبارتی، حقی که در نگاه اول از صاحب مال در مقابل ثالث حمایت می کند، می تواند در جهت تنظیم استفاده های متعارض و متناقض از اموال تحلیل شود.

با این دیدگاه لزوماً جایگاهی برای قائل شدن حق مالکیت و استحقاق مالک به جلوگیری از فعالیت های دیگران وجود ندارد، مگر این حق در قانون از طریق کارایی و تخصیص بهینه منابع توجیه شده باشد. همچنین هیچ جایگاه اقتصادی در گسترش حقوق مالک در جلوگیری از نقض حق توسط سایرین وجود ندارد، مگر اینکه سود ناشی از اعطاء حق مالکیت بیش از هزینه ای باشد که به جهت منع استفاده، به سایرین تحمیل می شود.

حقوق دارندگان علائم تجاری می تواند به عنوان تنظیم کننده استفاده از منبع تحلیل شود. نظام حمایتی علائم تجاری این حق را برای تولید کننده قائل می شود که با ثبت علامت، آن را به خود اختصاص داده و از آن به عنوان تضمین اینکه محصولات نوع معین از یک مبدأ خاص تولید می شوند، استفاده کند. برای اینکه یک علامت تجاری این اطلاعات را انتقال دهد ضروری است که از یک حق انحصاری برای استفاده از علامت (یا صدور مجوز برای استفاده از آن) برخودار باشد تا از طریق آن سایرین را از استفاده غیرقانونی از همان علامت یا علامتی که بطرز گمراه کننده ای مشابه آن است، منع کند و هویتی متناسب با مبدأ برای محصولات نوع معین ایجاد کند.

چیزی که واضح نیست این است که گستردگی حقوق دارنده تا چه حد می تواند فراتر از این عملکرد علامت تجاری باشد و اینکه حق منع دیگران تا کجاست و آیا این حق برای دارنده علامت وجود دارد که سایرین را از استفاده هایی که تضادی با عملکرد علامت تجاری ندارد نیز منع کند. در پاسخ به این سوال که آیا توجیه اقتصادی برای گسترش حق مالکیت دارنده علامت وجود دارد یاخیر، ابتدا لازم است که جایگاه اقتصادی اعطاء حق مالکیت به علامت تجاری مورد بررسی قرار گیرد.
همانطور که بیان شد جایگاه اقتصادی اعطاء حق مالکیت به علامت تجاری برای عملکرد ذاتی اش شبیه به اعطاء حق مالکیت به اموال فیزیکی است. حقوق و اقتصاد در صدد است با توجه به نقش حق مالکیت در تظنیم های متعارض یا منتاقض از منابع مشابه، سود حاصل از منابع مشابه، سود حاصل از منابع را به حداکثر برساند. این امر مستلزم لحاظ کردن ارزش استفاده های متعارض و متناقض است. اما آنچه از قانون علائم تجاری برمی آید این است که قانون پا را فراتر گذاشته و در جایی که برای علامت تجاری به عنوان یک دارایی غیرمادی حق انحصاری قائل می شود، از علامت در برابر منابع مجذور و مشابه نیز حمایت می کند.

به این معنا که به موجب قانون علائم تجاری، حقوق اشخاص ثالث برای ثبت یا استفاده از همان علامت یا علامت مشابه آن، برای همان محصول یا محصولات مشابه محدود می شود، زیرا استفاده از این علائم با حق انحصاری صاحب علامت در تضمین مبدا کالا و خدمات در تعارض بوده و به پتانسیل علامت تجاری برای دلالتی شفاف و واضح بر یک مبدأ خاص لطمه می زند و احتمالاً منجر به کاهش ارزش علامت تجاری نیز می شود. به عنوان مثال قائل شدن حق استفاده برای ثالث می تواند قلمرو استفاده صاحب علامت روی انواع دیگری از کالا و خدمات و برای ورود به بازارهای جدید را کاهش دهد.

با وجود این، حق استفاده ای از برند که تضمین کننده مبدأ کالا و خدمات نباشد و در تعارض با حق انحصاری صاحب علامت نباشد، همچنان برای ثالث محفوظ باقی می ماند. به عنوان مثال در جایی که ثالث از علامت استفاده تزئینی استفاده از آرم ماشین روی ماشین اسباب بازی  می کند.
چالش قانون علائم تجاری رسیدن به نقطه توازن در تنظیم این قبیل استفاده ها از علائم است. تحلیل حقوق و اقتصاد از علائم تجاری، گرایش به حفظ مرزهای سنتی حقوق مالکیت برای دارندگان علائم تجاری دارد. به این معنا که صرفاً استفاده هایی از همان علامت یا علامت مشابه روی همان محصول یا محصول مشابهی را محدود سازد که موجب گمراهی مصرف کننده درخصوص مبدأ محصول می شود، زیرا علائمی که موجب گمراهی مصرف کننده می شوند پتانسیل علائم تجاری را به عنوان ابزاری برای شناسایی و تشخیص محصولات و دلالت بر مبدأ تولید، کاهش می دهند.

بنابراین ممنوعیت استفاده از چنین علائمی، هزینه جستجو را به عنوان منفعت وجود چنین پتانسیلی کاهش می دهد. شرط «احتمال گمراهی»، هزینه حمایت را از طریق لحاظ کردن ویژگی های احتمالی مصرف کنندگان آن کالا از جمله تخصص آنها، توجهی که به جزئیات دارند و تکیه آنها بر علامت تجاری به عنوان منبع اطلاعات را کاهش می دهد.
با وجود این، لازم است که مرزهای سنتی حمایت، دقیق تنظیم شوند. به عنوان مثال با مد نظر قرار دادن پتانسیل بعضی علائم تجاری و حمایت از آنها برای تسهیل ورود به بازارهای جدید یا توجه به این واقعیت که امروزه علائم تجاری علاوه بر شناساننده مبدأ کالا و خدمات، مفهوم اقتصادی خاصی در پیوند با مبدأ دیگر دارند. برای تعیین تکلیف در این موضوعات نیاز به تحلیل هزینه فایده بالقوه حق مالکیت بر علامت، ضرورت دارد.

در حالت کلی ممکن است این احتمال وجود داشته باشد که با فرا رفتن از مرز گمراهی مصرف کننده و قائل شدن حق مالکیت، حتی در جایی که احتمال گمراهی مصرف کننده درباره مبدأ کالا و خدمات وجود ندارد، از فایده حق مالکیت کاسته شده و هزینه اعطاء حق مالکیت افزایش یابد. بنابراین به شرطی می توان حقی فراتر از احتمال گمراهی قائل شد که منفعت قائل شدن حقوق بیشتر، متناسب با ارزش علامت تجاری افزایش پیدا کند. همچنین میزان منفعت بسته به در جه تمایز یک علامت تجاری می تواند متفاوت باشد.

لذا برقراری توازن در تعامل بهینه استفاده از علامت لازم است به این سوال پاسخ داده شود که حق منع دیگران تا کجاست؟ تا چه حدی می تواند فراتر از عملکرد علامت تجاری پیش رفت، آیا توجیه اقتصای برای گسترش حق مالکیت دارنده علامت وجود دارد؟ برای پاسخ به این سوال لازم است هزینه ها و فواید قائل شدن دامنه حق، و لزوم قائل شدن شروطی برای اعطاء این حق مورد بررسی قرار گیرند.